ΞΕΧΕΙΜΩΝΙΑΣΜΑ ΤΩΝ ΜΕΛΙΣΣΙΩΝ ΜΑΣ

Έτσι λοιπόν όπως αναφέρει και η επικεφαλίδα μας σήμερα θα ασχοληθούμε με το ξεχειμώνιασμα των μελισσιών μας. Η προετοιμασία λοιπόν για το ξεχειμώνιασμα θέλει προσοχή σε αρκετά θέματα, όπως την ποσότητα των τροφών, την ποιότητα των τροφών, την διάταξη των πλαισίων εσωτερικά της κυψέλης, τον εξαερισμό της κυψέλης, θέση του μελισσοκομείου.
Ένα από τα πρώτα θέματα που πρέπει να κάνουμε πριν μπούμε στις  χαμηλές θερμοκρασίες κάτω από τους 14 βαθμούς όπου οι μελισσούλες μας αρχίζουν και κάνουν την γνωστή μελισσόσφαιρα είναι να διαχωρίσουμε τα μελίσσια μας σε δυνατά και αδύνατα και να δώσουμε την δέουσα προσοχή στα αδύνατα αφού το ξεχειμώνιασμα τους είναι επικίνδυνο λόγω του λίγου πληθυσμού που υπάρχει μέσα στις κυψέλες.
Τα μελίσσια που έχουν δυνατούς πληθυσμούς και έχουν ανανεώσει τον πληθυσμό τους το φθινόπωρο, ξεχειμωνιάζουν με επιτυχία αρκεί ο μελισσοκόμος να τους εξασφαλίσει τις απαραίτητες τροφές (ζαχαροζύμαρα,βανίλιες,γυρεοζύμαρα), τον σωστό αερισμό της κυψέλης (ανάλογα  πόσο κρύες συνθήκες υπάρχουν) και τη σωστή διάταξη των κηρηθρών.
Πιο συγκεκριμένα:
Η ποσότητα των τροφών. Η διαχείμαση των μελισσιών στηρίζεται στις τροφές που υπάρχουν μέσα στο μελίσσι, έτσι θα πρέπει να είμαστε αρκετά προσεκτικοί στα καιρικά φαινόμενα κατά την διάρκεια του ξεχειμωνιάσματος καθότι οι μέλισσες μπορεί να χρειαστεί να μείνουν μέσα στην  κυψέλη για αρκετές μέρες λόγω καιρού και να καταναλώσουν όλη την ποσότητα τροφής που έχουν μαζέψει ή που τους έχουμε βάλει. Έτσι ούτε και οι εξωτερικές ανθοφορίες (κουμαριάς, μουσμουλιάς) είναι ικανές να μας εξασφαλίσουν την επιβίωση των μελισσιών μας, αφού μπορεί να κλειστούν μέσα και να μην μπορούν να βγουν για συλλογή τροφής.
Τα δυνατά μελίσσια καταναλώνουν συνολικά μεγαλύτερη ποσότητα τροφής από τα αδύνατα αλλά αναλογικά λιγότερη. Όταν υπάρχει γόνος η θερμοκρασία της κυψέλης  διατηρείται στους 34 βαθμούς με αποτέλεσμα μεγαλύτερη κατανάλωση μελιού . Ενώ όταν δεν υπάρχει γόνος η θερμοκρασία διατηρείται στους 14 βαθμούς.
Επίσης η κατανάλωση των τροφών εξαρτάται από τις συχνές επιθεωρήσεις, εξωτερικούς εχθρούς και αυτό γιατί διατηρούν μεγαλύτερη κινητικότητα και θερμοκρασία με αποτέλεσμα την μεγαλύτερη κατανάλωση τροφών.
Παραπάνω ανάφερα και το γυρεοζύμαρο μέσα στις τροφές ξεχειμωνιάσματος. Αν και η παρουσία γύρης δεν είναι απαραίτητη τον χειμώνα λόγω μη ύπαρξης γόνου, ωστόσο βοηθάει να ξεκινήσει η εκτροφή του γόνου από πολύ νωρίς την άνοιξη.
Ποιότητα των τροφών.
Η ποιότητα παίζει πολύ μεγάλο ρόλο για την αποφυγή ασθενειών όπως δυσεντερίες και νοζεμιάσεις. Έτσι σε περιοχές με πολύ κρύο πρέπει να αποφεύγονται μέλια  από μελιτώματα λόγω των υψηλών ποσοστών δεξτρινών που περιέχουν. Κατ εμέ τα μέλια δεν πρέπει να τοποθετούνται καθόλου ως τροφή τον χειμώνα λόγο της πιθανότητας να υπάρχει αρρώστια μέσα σε αυτά. Επίσης η χρήση σιροπιού αντενδείκνυται λόγω της υψηλής υγρασίας που μπορεί να δημιουργήσει μέσα στο μελίσσι.
Διάταξη των πλαισίων στη κυψέλη.
Η διάταξη πρέπει να γίνεται με αυτό τον τρόπο ώστε να ευνοείται η δημιουργία μελισσόσφαιρας κοντά στα αποθέματα μελιού και γύρης. Στο κέντρο της κυψέλης τοποθετούνται κερήθρες που έχουν κεντρικά γόνο ή άδεια κελιά και περιφερειακά στεφάνια μελιού. Αμέσως μετά τοποθετούνται κερήθρες με γύρη και μετά με μέλι. Στην περίπτωση  όμως που η γύρη είναι συμπαγής σε όλο το πλαίσιο δεν τοποθετείται κοντά στο γόνο γιατί λειτουργεί σαν εμπόδιο μεταξύ του γόνου και του αναξιοποίητου μελιού.
Το απολέπισμα των σφραγισμένων μελιών  με ένα ξέστρο είναι μια λύση για να το μεταφέρουν οι μέλισσες εκεί που νομίζουν πως είναι καλύτερα.
Αερισμός της κυψέλης
Μέσα στην κυψέλη και λόγω της διαφοράς θερμοκρασίας τον χειμώνα με το εξωτερικό περιβάλλον, δημιουργούνται καταστάσεις υψηλής σχετικής υγρασίας. Η υγρασία για το μελίσσι μας είναι μεγάλος εχθρός! Από την άλλη βλέπω πολλούς που βάζουν κηρόπανα και δώστου και μονώσεις και διάφορα άλλα για να προφυλάξουν τα μελίσσια τους από το κρύο, αλλά από την άλλη χωρίς να το γνωρίζουν τα εκθέτουν στον κίνδυνο της υγρασίας!
Προσωπικά εγώ πιστεύω πως τα κηρόπανα είναι απαραίτητα για πιο κρύα κλίματα και ίσως και για την Βόρεια Ελλάδα.Το μελίσσι από μόνο του μπορεί να ανταποκριθεί στο κρύο και ιδιαίτερα όταν είναι δυνατό, είναι στην φύση του να προφυλάσσεται από το κρύο, μήπως είδατε κανένα άγριο μελίσσι με καμιά κουβέρτα τυλιγμένο για να προφυλαχτεί από το κρύο? Αντίθετα  την υψηλή υγρασία και το δυνατό μελίσσι δεν μπορεί να την διώξει! Έτσι ο αερισμός της κυψέλης πρέπει να εξασφαλίζεται με τα παρακάτω μέτρα:

καλυμμένες με σήτα και από την εσωτερική
και από την εξωτερική πλευρά της κυψέλης.

δυο οπές ανοιγμένες με ποτηροτρύπανο
στο πάτωμα της κυψέλης

α)Να χρησιμοποιείται κυψέλη με σήτα η οποία να προσαρμόζεται  το άνοιγμα της ανάλογα το κρύο που επικρατεί.Άν σε περίπτωση έχουμε κυψέλη με σταθερό πάτο, μια λύση είναι η δημιουργία οπών στο πάτωμα με σήτα (μια με δυο οπές ώστε να ανακυκλώνεται ο αέρας)
β)Να αφήνονται τουλάχιστον τα μισά παραθυράκια του καπακιού ανοιχτά.
γ) Το μελισσοκομείο πρέπει να τοποθετείται μακρυά από χώρους με πολύ υγρασία, οι είσοδοι των μελισσιών να είναι προς τον Νότο ώστε να αποφεύγονται οι κρύοι Βόρειοι άνεμοι, καθώς θα πρέπει να αποφεύγεται η σκίαση των μελισσιών.
Τέλος θα πρέπει να αποφεύγονται οι συνεχείς και μακροχρόνιες επιθεωρήσεις στα μελίσσια μας και να περιορίζονται στις απαραίτητες επισκέψεις για τον έλεγχο της ύπαρξης τροφών. Οι επιθεωρήσεις αυτές θα πρέπει να είναι πολύ μικρής διάρκειας τόσης όσο να ανοίξουμε το καπάκι της κυψέλης, να ελέγξουμε για τροφή, να τοποθετήσουμε τροφή αν χρειάζεται και τέλος να κλείσουμε το καπάκι. Η επιθεώρηση πλαισίων και το σπάσιμο της μελισσόσφαιρας (όταν αυτές έχουν σχηματίσει) έχουν σαν αποτέλεσμα την ψύξη του γόνου.
 Τι γίνεται στην περίπτωση πού έχουμε κάποια αδύνατα μελίσσια?
Η καλύτερη περίπτωση για τα μελίσσια μας τα οποία έχουν πολύ λίγο πληθυσμό, 1 με 2 πλαίσια, είναι η συνένωση μεταξύ τους.
Αυτά κατά την γνώμη μου για το ξεχειμώνιασμα των μελισσών μας. Θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σας απόψεις-σχόλια πάνω στο θέμα αυτό.