ΓΛΥΚΟ "ΝΟΥΓΚΑ" ή ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΑΣ ΜΑΝΤΟΛΑΤΟ

ΥΛΙΚΑ
500 γρ.μέλι, 4 ασπράδια αυγών, 200 γρ. αμύγδαλα, 200 γρ φουντούκια καθαρισμένα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Ζεσταίνεται το μέλι σε σιγανή φωτιά, χωρίς να βράσει,μέχρι να λιώσει: βουτάτε γρήγορα το δάκτυλο σας μέσα σε αυτό (μονο μην ξεχαστείτε και το αφήσετε) και μετά το περνάτε απο κρύο νερό. Το σιρόπι που θα σχηματιστεί στο δάκτυλό σας θα πρέπει να κολλάει στα δόντια.Προσθέτετε στο μέλι τα ασπράδια χτυπημένα σε σφικτή μαρέγκα, καθώς και τα αμύγδαλα και τα φουντούκια χοντροκομμένα.Χαμηλώνεται τη θερμοκρασία της φωτιάς και ανακατεύεται για να μην κάψει η ζάχαρη.Θα περιμένετε περίπου 10 λεπτά μέχρι το μέλι να ξαναπάρει την αρχική του μορφή,δηλ. να είναι ρευστό.Αποσύρετε απο τη φωτιά και αδειάζεται το μείγμα σε μια φόρμα του κέικ την οποία έχετε στρώσει με άζυμο ψωμί (ψωμί χωρίς μαγιά).Βάζετε σε δροσερό μέρος και ξεφορμάρετε την επομένη.

το ξέρετε ότι η λέξη ''νουγκά'' προέρχεται απο τη λατινική λέξη nucatum που σημαίνει <<καρύδι>>.Όσο για το δικό μας, επτανησιακό μαντολάτο, είναι και αυτό ένα νουγκα που γίνεται με όλα τα βασικά υλικά και με αμύγδαλα (μαντόλες)

Η Ιστορία του «Νουγκά» χρονολογείται από την αρχαία Ελλάδα και την Αίγυπτο, όπου έφτιαχναν πολλά γλυκά με μέλι και αμύγδαλα και εξαπλώθηκε αυτή η τέχνη, όταν μεταφέρθηκαν τα δεντρίλια της αμυγδαλιάς από τους Ρωμαίους στην νότια Ευρώπη.

Όμως στην μορφή που περίπου εμείς τα ξέρουμε σήμερα, εξαπλώθηκαν από τη Γαλλία στη γνωστή οινοπαραγωγική περιοχή «Languedoc» και βόρεια των Μαρσαλιών, όπου ευδοκιμούσαν πολύ οι αμυγδαλιές και όπου αρχικά δημιουργήθηκε ένα κέικ το «Nux Gum» ή «Nougo» (αμυγδαλότουρτα).

Από τον 17 αιώνα και μετά το κέικ μετατράπηκε στη γνωστή μορφή του Νουγκά και ειδικά στην περιοχή του Montélimar, όπου μέχρι ήμερα είναι το αγαπημένο σποτ των περιηγητών για να δοκιμάσουν τα Νουγκά..

Από τότε, αυτό το απολαυστικό γλυκό διείσδυσε σε όλη την Ευρώπη.

Όλες οι χώρες έχουν τη δική τους παραλλαγή:

 Μαντολάτο στην Ελλάδα, Torrone στην Ιταλία, Nougat στη Γαλλία, Turron στην Ισπανία κτλ..

Το βρίσκουμε ακόμα και στις Αραβικές χώρες και ειδικά στο Ιράν που το ονομάζουν Gaz με τη διαφορά ότι αντικαθιστούν την κοινή ζάχαρη με το παράγωγο της ρίζας Tamarin.

Οι βασικές κατηγορίες είναι δύο. Το λευκό και το χρυσαφένιο.

Το λευκό είναι πιο μαλακό και το χρυσαφί είναι πιο σκληρό γιατί βασικό του συστατικό είναι η καραμέλα (στη Γαλλία ονομάζεται Nougatine)

Οι αυστηροί στις παραδόσεις, λένε ότι πρέπει οπωσδήποτε το προϊόν να περιέχει το ελάχιστο 15 % ασπρισμένα αμύγδαλα..